Sociale Statistiek – Een getuigenis door Silke
Van Professionele Bachelor naar Schakelprogramma
Of ik moeilijkheden had met sociale statistiek? Reken maar van YES! Ik had het vanaf dag één al moeilijk met de simpelste oefeningen die werden gemaakt in de les, en ik was zeker niet de enigste. Woensdagochtend om 9u in de les van statistiek zitten, is drie jaar een enorme zware opdracht voor mij geweest. Ooh jawel, je leest het goed, DRIE jaar.
Ik had na mijn professionele bachelor nog nood aan meer theoretische onderbouwing, maar ook aan meer uitdaging. Daarom koos ik ervoor nog een master ‘sociaal werk en sociaal beleid’ te volgen. Nu als je van een professionele bachelor komt, moet je eerst een schakeljaar doorgeraken voor je aan de slag kan in de master. Ik had al heel wat mensen horen zagen en klagen over het schakeljaar, want daar kwam statistiek aan te pas. Die schrik die iedereen mij had aangejaagd voor dat vak, vond ik al snel terecht. Vanaf de eerste oefenssessie zat ik al met mijn handen in het haar, maar ik zou niet opgeven. Ik moest en ik zou dat jaar doorgeraken, inclusief al die zware moeilijke buisvakken. Halverwege het eerste jaar kon ik nog maar moeilijk de energie vinden om altijd naar de hoorcolleges en oefensessies te gaan, want ik snapte er toch niets van! Ik ging wel te raden bij vriendinnen, maar zij ploeterden er ook op, dus hen wou ik ook niet té veel tot last zijn. Je kan al raden hoe dat in juni liep, niet goed dus. Ik had er gewoon te weinig voor gedaan, ik was ontmoedigd omdat ik het allemaal niet begreep. Daarboven op kwamen ook nog eens al die andere buizen, hoe kan je in godsnaam vijf herexamens studeren en daar boven op statistiek nog eens onder de knie krijgen als je er letterlijk niks van kan!? Ik vroeg het me ook af, maar ik gaf de moed niet op. In augustus ging ik er volledig voor, rekenmachine bij de hand en proberen om toch maar enkele stukken van het eerste semester te begrijpen. Jammer genoeg is het niet voldoende om die enkele oefeningen onder de knie te krijgen, dus je kan het al raden, ik was weer niet geslaagd.
Halverwege het eerste jaar kon ik nog maar moeilijk de energie vinden om altijd naar de hoorcolleges en oefensessies te gaan, want ik snapte er toch niets van!”
Drie jaar Sociale Statistiek
Op naar het tweede jaar, een ongeloofelijk zwaar jaar! 72 studiepunten, inclusief mijn masterproef, ‘ik kan dat’, ‘ik kan hard werken’, ‘ik word goed ondersteund door familie en vrienden’, bla bla bla… Alleen op moed overleef je zoiets niet. Doordat ik zo veel tijd in mijn masterproef stak, bleef al de rest van mijn vakken liggen. Ik probeerde alles wel bij te houden, maar het voldoende oefenen voor statistiek kwam er weer niet van. Er waren weken dat ik er tijd voor maakte en dat ik merkte dat het ook beter ging, maar die moed zakte al snel toen ik merkte dat ik het zelfs moeilijk had met simpele vergelijkingen. Die vergelijkingen waren verschrikkelijk, en die drie uur wiskunde in het middelbaar hielpen ook niet bepaald. In juni liep het weeral af in een sisser.
Augustus was de laatste kans in mijn ogen, ik sloot me af voor alles en iedereen, het zou en het moest lukken! Voor wie het nog niet wist, statistiek krijg je niet onder de knie op een paar weken, helaas pindakaas. Ik oefende ontzettend veel, maar ploeterde te veel en te lang op dezelfde oefeningen waardoor ik ontzettend veel tijd verloor. Eens op het examen, begreep ik er weer geen nota van, panikeerde ik voor de zoveelste keer en voelde ik de bui al hangen, weeral gebuisd! Voor de vierde keer gebuisd, de moed zakte dieper dan diep, ‘ik ga dit nooit kunnen’, ‘wat doe ik hier nog’, ‘al die andere vakken lukken, behalve dat weer’, enz. Ik begon enorm aan mezelf te twijfelen, maar kreeg nog een derde kans om ervoor te gaan. Mijn studie-efficiëntie lag voldoende hoog, dat was dan weer een geluk bij een ongeluk om nog eens alles op alles te zetten.
Eens op het examen, begreep ik er weer geen nota van, panikeerde ik voor de zoveelste keer en voelde ik de bui al hangen, weeral gebuisd! Voor de vierde keer gebuisd, de moed zakte dieper dan diep, ‘ik ga dit nooit kunnen’, ‘wat doe ik hier nog’, ‘al die andere vakken lukken, behalve dat weer’, enz
Oké, derde keer goede keer, het is tijd om hulp in te schakelen of dat komt hier niet goed! De moed om naar de lessen en oefensessies te gaan was nog altijd ver zoek, maar ik probeerde het op zijn minst. Ik merkte wel dat er weer wat was veranderd aan het vak, in vergelijking met voorgaande jaren. Ik had immers al wat slides en volgepende papieren liggen om te vergelijken. Nu die extra aanvullingen en veranderingen maakten het niet makkelijker voor mij. In novermber besloot ik dus op zoek te gaan naar hulp. Ik stuurde mailtjes naar enkele bijleskantoren. Ofwel kreeg ik het antwoord dat ze momenteel geen bijlesgevers hadden, ofwel kreeg ik het antwoord om geduld te hebben. Ik was dus geduldig, of probeerde op zijn minste, want hoe langer het duurde om de bijles te kunnen starten, hoe dichter de executie van het examen kwam.
Hulp bij Stats4Students
In januari besloot ik om mijn zoektocht toch verder te zetten. Zo kwam ik bij Stats4Students terecht. Ik maakte onmiddellijk een afspraak bij Barbara. Haar agenda was erg flexibel en we konden al snel samen een datum vinden. Er werden vanaf het begin duidelijke afspraken gemaakt, en dat zinde mij wel. Vol goede moed ging ik samen met mijn goed gevulde kaften naar de eerste bijles. Een beetje vol schaamte dat ik zo lang gewacht had om hulp te zoeken, en ook wel schaamte om mjn probleem op tafel te leggen, werd ik toch al snel gerust gesteld door Barbara. Ze luisterde naar mijn probleem, gaf haar eigen visie er op, maar stelde me ook gerust. Ze beloofde geen mirakels, maar ik merkte wel onmiddellijk dat ze me ook niet in zak en as zou laten zitten als ik er voor zou werken.
Elke week had ik met haar een bijlesmoment waarin ik al mijn vragen kon stellen, waarin we de oefeningen overliepen, en waar er ook wel eens vijf minuten tijd was voor een lach en een zwans. Ik ploeterde nog steeds op veel oefeningen, maar uit de bijles kreeg ik zowel extra oefenmateriaal, als studietips mee. Ik bekeek thuis filmpjes over de Centrale Limietstelling, over het IKV, en nog zo veel meer die ik kreeg doorgestuurd van Barbara. Die filmpjes hielpen alles steeds goed te herhalen, op die manier probeerde ik mijn oefeningen te maken, en de vragen die dan nog overbleven, daar wist Barbara dan wel raad mee. De moed om alles voor te bereiden en te blijven oefenen groeide naarmate de bijlessen vorderde. Doordat meer en meer oefeningen lukten, kreeg ik terug moed om er voor te gaan. Ik kreeg niet enkel bijles over statistiek, maar ook over hoe ik het studeren best aanpakte en hoe ik van start moest gaan met een examen. Ik heb namelijk al meerdere keren ervaren dat ik nogal paniekerig ben bij de start van een examen, daardoor alles door elkaar begin te gooien, en dus fouten maak.
Elke week had ik met haar een bijlesmoment waarin ik al mijn vragen kon stellen, waarin we de oefeningen overliepen, en waar er ook wel eens vijf minuten tijd was voor een lach en een zwans. Ik ploeterde nog steeds op veel oefeningen, maar uit de bijles kreeg ik zowel extra oefenmateriaal, als studietips mee
Barbara gaf me een paar goede tips:
- Blijf rustig en lees alles grondig
- Geloof in jezelf, je hebt hier hard voor gewerkt
- Als je het in de bijles kan, kan je op het examen ook
- Tel tot tien, en bekijk het dan nog eens
De gouden regels van Stats4Students, en ze zijn niet enkel toepasbaar op een examen van statistiek. Nu zitten jullie waarschijnlijk allemaal te wachten op een romantisch einde van mijn statistieksprookje? Nog even wachten!
Eindelijk geslaagd!
Maandag 26 juni 2017 was het zover, de dag des oordeels! Ik had de week ervoor nog een hele namiddag samen met Barbara al mijn vragen overlopen, ik had ontzettend veel oefeningen gemaakt en hermaakt, ik was er klaar voor, het voelde toch alsof ik er klaar voor was in tegenstelling tot ander jaren. Barbara had me ’s ochtends nog berichten gestuurd om me succes te wensen, om me gerust te stellen en vooral om mijn moraal nog even op te krikken, en dat deed me zo ontzettend veel deugd! Op appel om 9u in de aula om er aan te beginnen, rekenmachine in de aanslag en vooral kalm blijven. De eerste vijf minuten waren weeral paniek en stress, want al de vragen die ik las waren zo anders dan in de oefensessies. Het werd op een andere manier gesteld, maar door al de oefeningen die ik had gemaakt en de manier waarop Barbara het me had uitgelegd, begreep ik uiteindelijk wel wat er stond. Na drie uur puffen en zweten, had ik ALLES ingevuld en gaf ik voor de eerste keer in drie jaar mijn examen af met een goed gevoel. Mijn vakantie kon beginnen, of toch op zijn minst het aftellen tot de dag van de punten. Een paar weken later en heel wat genagelbijt later, was het zo ver… Klik klik klik, tot ik aan mijn studievoortgangsdossier kwam. Puf puf, wat zal het zijn, laat me er deze keer alsjeblieft door zijn, ik heb er zo hard voor gewerkt, ik ben zo ontzettend goed begeleid geweest, laat dit de kers op de taart zijn… En jawel, ik was gewoon GESLAAGD!!!
Dankjewel Stats4Students, en dan vooral Barbara, voor de topbegeleiding doorheen het hele proces! Zonder jou was dit niet gelukt!
Puf puf, wat zal het zijn, laat me er deze keer alsjeblieft door zijn, ik heb er zo hard voor gewerkt, ik ben zo ontzettend goed begeleid geweest, laat dit de kers op de taart zijn… En jawel, ik was gewoon GESLAAGD!!!
